Duch Boży w Starym TestamencieNasze rozważanie dotyczące osoby Ducha Świętego chciałbym rozpocząć od - być może dla niektórych czytelników trochę szokującego - stwierdzenia, że Stary Testament nie zna tajemnicy Trójcy Świętej.Radzę jeszcze raz uważnie przeczytać powyższe zdania. Mówię: nie zna tajemnicy, ale nie powiedziałem, że Trójca Święta nie istniała w czasach Starego Testamentu. Bóg oczywiście od wieków, od zawsze istniał jako Trójca miłujących się osób, ale objawił to ludziom nie od początku. Potrzebne były wieki Historii Zbawienia, podczas których Bóg dopiero stopniowo odkrywał przed człowiekiem prawdę o sobie. Było to podyktowane przede wszystkim troską o człowieka - aby ten coraz bardziej dorastał do poznania tego, co Bóg chciał, aby człowiek o nim wiedział. To wprowadzenie może pomoże nam w zrozumieniu prawdy o obecności Ducha Świętego na kartach Starego Testamentu. Próżno bowiem szukać tam Ducha jako osoby o wyraźnie zaznaczonych rysach jednostkowych. Teksty biblijne mówią natomiast o mocy Bożej, która może przemieniać osobowość człowieka po to, aby mógł on wypełniać swoją misję wobec Ludu Bożego. W Wyznaniu Wiary, które odmawiamy w czasie Eucharystii prawda ta została wyrażona w słowach: "Wierzę w Ducha Świętego..., który mówił przez proroków". Według autorów Słownika Teologii Biblijnej, działanie i objawienie się Ducha Bożego w Starym Testamencie dokonywało się stopniowo. Chciałbym prześledzić to objawienie związane ze zbawieniem, wyzwoleniem Izraela. W nurcie mesjańskim Duch Boży dotyka ludzi, którzy mają wybawić Lud Izraela. Pierwszymi byli Sędziowie, którzy pełnili swoją posługę w czasach po zajęciu Ziemi Obiecanej (trwało to około dwóch wieków.). Byli oni ludźmi, którzy najczęściej niczego nie planowali, niczego się nie spodziewali, a zostali nagle i całkowicie przemienieni przez Pana i powołani do pełnienia Bożych dzieł. Zobaczmy do teksów: o Otnielu mówi Pismo, że "był nad nim duch Pana" - Sdz 3,10, o Gedeonie "...ale duch Pana ogarnął Gedeona" - Sdz 6,34; o Jeftem "Duch Pana był nad Jeftem" - Sdz 11,29. Przez ich ręce i serca Duch Pana nie tylko przedłuża czasy Exodusu, ale także zapewnia jedność i wyzwolenie ludowi, żyjącemu wśród różnych zagrożeń. Sędziowie byli wybawicielami czasowymi - gdy wypełnili swoją misję, Duch Boży ich opuszczał. Po nich spadkobiercami misji zbawczej zostali królowie. Namaszczenie olejem, które otrzymywali, wskazuje na nową misję wobec ludu i nową relację z Bogiem (zob. 1 Sm 10, 1-8; 16,13). Od dnia namaszczenia "Duch Boży opanował Dawida". Obecność Ducha Pańskiego w królu nie czyniła z niego automatycznie sługi Pana, który mógłby dać Ludowi zbawienie. Stąd Pismo zapowiada przyjście Mesjasza, na którym spocznie Duch Pański. Dzięki temu Mesjasz dokona przemiany świata. Izajasz opisał to w następujący sposób:
"Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. Działanie Ducha Bożego w Bożych posłańcach i w zapowiedziach dotyczących Mesjasza kryło w sobie zapowiedź wylania Ducha na cały naród. Wylanie to, podobne do deszczu miało wprowadzić życie wszędzie tam, gdzie panowała śmierć, miało być powszechne i powiązane było z przemianą ludzkiego serca. I znowu pozwólmy, aby mówiły same teksty: Wreszcie zostanie wylany na nas Duch z wysokości. Bo rozleję wody po spragnionej glebie i zdroje po wyschniętej ziemi. Iz 32,15 Przeleję Ducha mego na twoje plemię i błogosławieństwo moje na twych potomków. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. Ez 36,27 I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach. Jl 3,1n Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam - wyrocznia Pana Boga. Ez 37,14 I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ez 36,26 Kończąc powyższe rozważanie chciałbym przytoczyć zdanie, które wypowiedział Jan Paweł II w jednej ze swoich katechez o Duchu Świętym: "...Można powiedzieć, że w długim okresie Dziejów Starego Testamentu następuje odkrycie, wstępne poznanie i wyjaśnienie działania Ducha Świętego, natomiast pozostaje w cieniu wielość osób jedności Boskiej istoty". Poznajemy więc nie wiedzę teoretyczną o Bogu, ale dzięki Bożej łasce możemy widzieć Boże działanie, które dla uczniów Jezusa obserwowane z perspektywy Jezusowej Paschy, jawi się jako wyraźne działanie Pocieszyciela zesłanego na wspólnotę Kościoła. Wszystkich zainteresowanym tym tematem polecam: Katechezy Jana Pawła II o Duchu Świętym ("Wierzę w Ducha Świętego") oraz w książce "Duch, który jednoczy" artykuł Ks. Józefa Humerskiego pt: "Duch w pismach natchnionych ST". prezbiter Adam
Tekst pochodzi z pisma
Modlitwy |
Zagadki |
Opowiadania |
Miłość |
Powołanie |
Małżeństwo |
Niepłodność |
Narzeczeństwo |
Prezentacje |
Katecheza |
Maryja |
Tajemnica Szczęścia |
Dekalog |
Psalmy |
Perełki |
Cuda |
Psychotesty |
Polityka Prywatności |
Kontakt - formularz |
Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |
św. Agnieszka z Montepulciano
Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano
Litania do św. Agnieszki z Montepulciano
Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata
Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6)
Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?
Modlitwa o Cud
Tajemnica Szczęścia
Modlitwy do św. Rity
Litania do św. Józefa
Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi
Godzina Łaski 2023