Popatrz na chmury, 
są jak myśli dziecka.
Widzisz klucz ptaków dzielący 
niebo na pół?
Usiądź i poczekaj ze mną 
na zmierzch, na noc,
na gwiazdy.
Opowiedz mi jak minął Ci dzień 
i jak bardzo za mną tęskniłeś.
Wsłuchaj się w śpiew ptaków leżąc 
na dywanie utkanym z kwiatów.
Poczujmy jak wieczorny wiaterek 
chłodzi nasze gorące ciała.
Gdy już nadejdzie noc zatańczymy 
pod lampionami z gwiazd.
Słowik będzie nam nucił ballady 
o miłości i
zapachu poranka.
Zapamiętamy te niezwykłe chwile 
i ciepło naszych ust.
Podarujemy światu tysiąc 
wielkich obietnic 
i kropli rosy zbieranych o świcie.
Niech porwie nas zachwyt
- ocean miłości do wysp spełnienia.
Czas ucieknie, zawstydzony swym 
szaleństwem, za góry przemijania.
To będzie zapowiedź wiecznej miłości.