Powroty syna marnotrawnego - Spowiedź

Kłopot z wielu nielubiącymi się spowiadać jest taki, że nie przychodzą do konfesjonału w dzień zwykły, kiedy jest więcej czasu na rozmowę. Przychodzą w ostatniej chwili przed świętami, kiedy jest kolejka kilkunastu czy kilkudziesięciu osób. W takich okolicznościach niejeden ksiądz przyśpiesza, żeby wyspowiadać wszystkich i nie jest zawsze skoncentrowany.

Czy Pan umie się spowiadać? Nie ma jakiegoś niedościgłego ideału w tej dziedzinie. Święty Tomasz z Akwinu, geniusz intelektu, spowiadał się podobno prosto, jak małe dziecko. Święty Jan Maria Vianney, który spowiadał około sześciu godzin dziennie, twierdził, że naprawdę dobrze przygotowana spowiedź będzie trwać trzy minuty, i zalecał: "Unikajcie niepotrzebnego oskarżania się. Jest ono stratą czasu spowiednika, irytuje czekających i gasi pobożność".

Powinniśmy więc paradoksalnie mniej mówić, a bardziej dostrzegać - jak w przypowieści o synu marnotrawnym - że ktoś za nami tęskni, że ktoś nas szalenie kocha i czeka na nasz powrót. Dobra spowiedź powinna płynąć z miłości do Boga albo przynajmniej z wiary.

Miarą dobrej spowiedzi nie jest zadowolenie po wyznaniu, nauce spowiednika czy po rozgrzeszeniu. Owszem, odcięcie pętających nas więzów grzechu winno dawać poczucie lekkości. Powinniśmy odchodzić od konfesjonału wyprostowani niczym królewskie dzieci, które odzyskały utracone królestwo. Ale dobre samopoczucie religijne może być nieraz bardzo mylące, o czym świadczy choćby ewangeliczna przypowieść o modlitwie faryzeusza i celnika.

Znakiem pewnym dobrej spowiedzi będzie dobre spełnienie pięciu warunków sakramentu pojednania. Proszę się zastanowić, kiedy zrobił Pan ostatnio rachunek sumienia nie z głowy, ale z książeczki. Obawiam się, że sporo z nas przez lata nie zrobiło dobrego, mocnego postanowienia poprawy. Wielu z nas mydli kapłanowi oczy przy wyznawaniu grzechów. Sformułowanie: "nie zawsze chodziłem do kościoła" jest typowym przykładem lawirowania. Ksiądz nie musi być psychologiem i domyślać się, jakie mamy naprawdę grzechy. Mam przekonanie, że naprawdę dobrego wyznania win w konfesjonale nie zlekceważy żaden kapłan. Ale w gruncie rzeczy rozumiejącego nas spowiednika trzeba sobie wymodlić.

ks. Marek Kruszewski Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 19 czerwca 2011 Wasze komentarze: Lukasz: 15.09.2018, 14:39 Nie ma tutaj oceny "gwiazdkowej" więc dam tutaj: ***** - trafił do mnie ten wpis, dziękuję :) agnieszka: 27.02.2013, 13:50 Ciężko nieraz mi iść do spowiedzi, Chrystus jak żył, to znał grzechy kobiet i one nie musiały ich wyznawać. A On nie dawał pokuty w stylu, żeby któraś się pomodliła. Ja nie zawsze byłam rozumiana podczas spowiedzi, czasem się boję jej. (1) Autor Treść Nowości św. Marek Ewangelista Modlitwa do św. Marka Litania do św. Marka Opus Dei - mistyka codzienności Król nie ma czym pisać Choroby reumatyczne Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna