Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Wzór na świętość: w = W

W lutym 1937 r. św. Maksymilian Maria odwiedził w Piglio pod Rzymem swego kolegę o. Kwiryka Pignalberiego, który prowadził tam nowicjat franciszkański. Przy tej okazji zachęcił młodzież do świętości, a nawet podał jej wzór "matematyczny": w = W. Małe w - wyjaśnił - to moja wola. Duże W, to wola Boża. Gdy się krzyżują, gdy idą wbrew sobie, wtedy jest źle, wtedy nie ma mowy o świętości. Jeśli natomiast złączysz je znakiem równości, jeśli utożsamisz własną wolę z wolą Bożą, wtedy - świętość pewna.

Często mówił o. Kolbe o posłuszeństwie jako drodze do świętości: "Posłuszeństwo - twierdził - jest najłatwiejszą, najkrótszą i najpewniejszą drogą do świętości, a nawet to posłuszeństwo nadnaturalne, zjednoczenie naszej woli z Wolą Bożą, stanowi samą istotę świętości, czyli doskonały akt miłości". Swej matce z okazji imienin, które obchodziła w święto Zwiastowania NMP, życzył "jedynie Woli Bożej", "bo rzeczywiście Wola Boża to istota świętości, miłości i ubóstwienia". A niepokalanowianom powtarzał: "Nie w umartwieniu, nie w modlitwie, nie w pracy, nie w odpoczynku, tylko w posłuszeństwie jest zasługa i istota świętości".

A dlaczego? Bo Bóg wie najlepiej, co jest potrzebne dla naszego udoskonalenia i szczęścia. Owszem, trzymając się woli Boga, uczestniczymy w Jego mądrości i potędze. "Przez święte posłuszeństwo stajemy się ściśle, matematycznie nieskończenie potężni i mądrzy, i dobrzy, bo Wola Boża nieskończenie i mądra, i dobra, i potężna zawsze być musi. Co za podwyższenie człowieka - nieskończone. Cóż wobec tego znaczą najbardziej oklaskiwane geniusze. Nic więc dziwnego, że działając wedle świętego posłuszeństwa najwięcej i najlepiej czynimy. I wtedy najświęciej też działamy".

Św. Maksymilian pojmował najlepiej tę prawdę w świetle pierwszej tajemnicy Różańca: Zwiastowanie, w której kontemplował podwójne "fiat", posłuszeństwo dwóch osób. Syn Boży "przychodząc na świat, mówi [Ojcu]:... "Oto idę, abym spełniał wolę Twoją"" (Hbr 10, 5 nn.), jak to wyraża List do Hebrajczyków. A Najświętsza Maryja Panna, poznawszy wolę Bożą, oświadcza: "Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa" (Łk 1, 38). Jakże brzemienne w skutki jest to posłuszeństwo! Wyraża to lapidarnie o. Kolbe: "Rzekło stworzenie - Maryja: "Niech mi się stanie" i stał się Bóg - w Niej", nastąpiło Wcielenie Syna Bożego, zaczęła się nowa era ludzkości.

Posłuszeństwo Jezusa i Maryi, które przyniosło zbawienie światu, jest antidotum, środkiem zaradczym na nieposłuszeństwo naszych pierwszych rodziców. Dobrze rozumiał to Św. Paweł. "Jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka - pisze - wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi": przestępstwo Adama "sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający", podczas gdy "czyn sprawiedliwy" Chrystusa "sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie" (Rz 5, 18 n.). Z paralelą: Adam - Chrystus łączy św. Ireneusz, biskup Lyonu, już w II wieku, paralelę: Ewa - Maryja, którą przypomniał Sobór Watykański II: "Węzeł splątany przez nieposłuszeństwo Ewy rozwiązany został przez posłuszeństwo Maryi"; Maryja "będąc posłuszną, stała się przyczyną zbawienia zarówno dla siebie, jak i dla całego rodzaju ludzkiego".

Oczywiście, jak precyzuje Sobór, cały Jej wpływ zbawienny na ludzi "wypływa z nadmiaru zasług Chrystusowych". Matka Najświętsza stała się "pierwowzorem Kościoła". Kościół staje się do Niej podobny, "postępując ustawicznie w wierze, nadziei i miłości oraz szukając we wszystkim woli Bożej i będąc jej posłusznym". Tak uczy Sobór. Św. Maksymilian podkreślał: "Niepokalana oto nasz ideał". Za istotę zawierzenia, oddania się Niepokalanej uważał posłuszeństwo Jej woli. W praktyce wciąż mówił o pełnieniu woli Niepokalanej jako drodze do świętości. "Powołując się na Jej wolę bez żadnych zastrzeżeń - tłumaczył - przez to samo wyznajesz oprócz umiłowania woli Bożej jeszcze i tę prawdę, że Jej wola jest tak doskonała, że w niczym się nie różni od woli Bożej, i oddajesz chwałę Bogu..., że tak doskonałe stworzenie stworzył". Nie wahał się wyrażać tego w następującym wzorze: "Wola Niepokalanej = Wola Boża + Jej doskonałość i Jej Stwórcy".

Wobec tego, jak zachęca o. Kolbe, mamy się starać przede wszystkim o to, "by wolę Niepokalanej coraz doskonalej poznawać i coraz wierniej wykonywać, chociażby to kosztowało wiele cierpienia i ofiar". Skąd poznajemy Jej wolę? "Można powiedzieć - za Papieżem Janem Pawłem II - że Maryja stale powtarza wszystkim te same słowa, jakie wypowiedziała w Kanie Galilejskiej: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". On bowiem - Chrystus - jest jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi; On jest "drogą, prawdą i życiem" (J 14,6)". Maryj a pierwsza uwierzyła w Jezusa i "tą właśnie wiarą ... pragnie oddziaływać na wszystkich, którzy Jej po synowsku się zawierzają" (por. encyklika Matka Odkupiciela). I nam "trzeba uwierzyć w Chrystusa, czyli opowiedzieć się za Nim, wejść w Jego dzieło zbawcze i kroczyć w zjednoczeniu z Nim w jasności Jego Królestwa, wypełniając wolę Ojca" (ks. S. Olejnik). Ułatwi nam to codzienna lektura Pisma Świętego.

Wolę Niepokalanej możemy też poznać przez wewnętrzne natchnienia, chociaż, jak zauważa o. Kolbe, "prawie nigdy nie jesteśmy w stanie się upewnić, czy pochodzą one od Niej, czy też od naszej miłości własnej lub szatana", zwłaszcza gdy chodzi o rzeczy nadzwyczajne. Jak więc upewnić się co do woli Niepokalanej? "Jeden jest tylko - podkreśla Twórca MI - pewny sposób na tym świecie: święte posłuszeństwo zastępcom Boga, którego wola jest całym życzeniem Niepokalanej". Pan Bóg "przez swoich zastępców tu na ziemi objawia swą uwielbioną wolę i prowadzi do siebie, i chce przez nas jak najwięcej dusz do siebie pociągnąć i zjednoczyć jak najściślej ze sobą". "Gdyby istniała inna droga, lepsza, Pan Jezus by nam słowem lub przykładem ją wskazał". Jedyny wyjątek zachodziłby wtedy, jeśliby przełożony rozkazywał coś, co byłoby grzechem, bo wtedy nie byłby on zastępcą Pana Boga. "Naszym Panem jest Bóg i tylko Bóg nieskończony, nieomylny, najświętszy, najmiłościwszy".

Sam Jezus przez całe lata dzieciństwa i młodości "był im poddany" (Łk 2, 51): Matce i Opiekunowi, św. Józefowi. A mówił, że przyszedł wypełnić wolę Ojca (por. J 4, 34). Więc wypełniał ją i w ten sposób. Do Apostołów powiedział: "Kto was słucha, Mnie słucha" (Łk 10, 16). Piotra mianował swoim Namiestnikiem (por. Mt 16, 19; J 21, 15 nn.). Dziś następcami Apostołów są Biskupi, a rolę Piotra wykonuje Jan Paweł II. Kto więc słucha Ojca Świętego oraz złączonych z nim Biskupów i kapłanów, kto wobec rodziców i innych przełożonych zachowuje wiernie czwarte przykazanie Boże, kto spełnia sumiennie obowiązki swego stanu i zawodu itp., ten słucha Niepokalanej , ten pełni wolę Bożą i w konsekwencji uświęca się. Rycerstwo Niepokalanej przez swe posłuszeństwo ma się stać antidotum, odtrutką na współczesny bunt wielu nawet wobec najwyższych autorytetów.

Wiara każe nam widzieć wolę Bożą również w powołaniu, które każdy otrzymuje. "Każdemu z ludzi - pisze św. Maksymilian - wyznaczył Bóg jakieś określone posłannictwo na tym świecie i już wtedy, gdy stwarzał wszechświat, tak skierował pierwsze przyczyny, aby nieprzerwany łańcuch ich skutków tworzył warunki i okoliczności jak najdogodniejsze do wypełnienia tego posłannictwa. Każdy zatem człowiek rodzi się ze zdolnościami dostosowanymi do zleconego sobie zadania i przez cały ciąg życia otoczenie i okoliczności, wszystko tak się składa, aby mu dopięcie celu uczynić możliwe i łatwe. I to osiągnięcie celu stanowi właśnie całą doskonałość człowieka. A im kto ściślej posłannictwo swe wypełni, tym jest większy w oczach Bożych i świętszy".

Najpiękniej wypełniała swoją misję życiową Matka Najświętsza, nie zawiodła Boga, dlatego mógł On zdziałać przez Nią "wielkie rzeczy" (Łk 1, 49).

Co więcej, "prócz darów naturalnych towarzyszy jeszcze człowiekowi od kolebki aż do grobu łaska Boża i zlewa się na każdego z nas w takiej ilości i jakości, aby wiotkie siły ludzkie wzmocniły się dostatecznie i nabrały nadziemskiej tężyzny do podołania zleconemu zadaniu". Wyższość prawa Nowego Przymierza polega nie tylko na jego doskonałości moralnej, ale też na łasce, którą Chrystus uzdalnia człowieka do zachowania go. "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" (Flp 4, 13), wołał często za św. Pawłem o. Kolbe dodając nieraz: "przez Niepokalaną", by wyrazić swą wiarę w Jej pośrednictwo łaski. 2 czerwca 1918 roku zapisał sobie to zdanie w dzienniczku duchowym, dodając: "Mogę nawet zostać świętym; odwagi więc i naprzód w cierpliwości i miłosnej wierze".

Mamy więc nie tylko iść za Chrystusem, ale i żyć w Chrystusie, żyć Jego łaską, którą nam dał na Chrzcie, korzystać z wielorakich Jego pomocy, jak Maryja korzystała z zasobów łaski Niepokalanego Poczęcia. Łaska Boża zobowiązuje. Z łaską należy współpracować. "Co to jest uświęcenie? - pyta o. Kolbe i odpowiada: - Uświęcenie jest to otrzymanie od Boga wielu łask i odpowiadanie tym łaskom". "Cała istota świętości polega na odpowiadaniu łasce". Bóg nie żałuje nikomu swej pomocy, ale "przygotowuje każdemu szczególne łaski na tej tylko drodze życia, na której chce go mieć", stąd trzeba być wiernym własnemu powołaniu. Następnie im lepiej wykorzystujemy łaski Boże, tym więcej ich otrzymujemy i tym bardziej widoczny jest nasz postęp w świętości. A przeciwnie, "na skutek niewierności łaskom Bożym strumień łaski się osłabia" i stąd ustawamy, a nawet cofamy się.

Te wszystkie prawdy i zasady św. Maksymilian ilustruje pięknie swoim życiem. W szkole Niepokalanej za swą regułę przyjął: "posłuszeństwo Woli Bożej przez Niepokalaną", według Jej wzoru i z Jej pomocą. Tak stał się "konkretną realizacją świętości", jak wykazują jego biografowie. I rzecz ciekawa: wzorowe zachowanie przez o. Kolbego reguły zakonnej i poleceń przełożonych, "jego wierność otrzymanym łaskom i posłuszeństwo natchnieniom Ducha Świętego, nie tylko nie krępowały ani nie pomniejszały dynamizmu jego osobowości, lecz przeciwnie, rozwijały jego energię do rozmiarów heroizmu" (o. A. Żynel w "Ateneum Kapłańskim").

W dzienniczku duchowym św. Maksymiliana spotykamy często postanowienia: "Daj się prowadzić", "Dozwól się prowadzić w miłości", "Dozwól się prowadzić w pokoju". 16 marca 1920 r. pisał: "Daj się Niepokalanej prowadzić, abyś w każdej chwili słyszał Jej głos i według niego czynił". I my dajmy prowadzić się Niepokalanej, a Ona również nas zawiedzie na wyżyny świętości.

RN



Wasze komentarze:
 marzena aneta: 25.02.2023, 08:39
 wzór na świętość :w=W dziękuję prosze o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie tym świecie dziękuję prosze dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję
(1)


Autor

Treść

Nowości

Nowenna przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego - dzień 4Nowenna przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego - dzień 4

Modlitwa do Matki Bożej FatimskiejModlitwa do Matki Bożej Fatimskiej

Litania zawierzenia Matce Bożej FatimskiejLitania zawierzenia Matce Bożej Fatimskiej

Prośby Matki Bożej z FatimyProśby Matki Bożej z Fatimy

Inna ręka strzela, inna kule nosiaInna ręka strzela, inna kule nosi

Modlitwa do św. SerwacegoModlitwa do św. Serwacego

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej